Het voormalige Tramstation in de Sint Jansstraat te Uden heeft een centrale plaats in ons nieuwe project. Reden om dit model als eerste te gaan bouwen.
Uit het historisch archief is bekend dat het café van Willem Kersten “De Kerst” en zijn vrouw Frieda Gruijters op nummer ST 116, tussen 1899 en 1933 fungeerde als tramstation voor Uden. Op enkele historische foto’s is te zien dat met name het schilderwerk aan de veranda door de jaren verschillende kleuren heeft gehad.
Ook was er een periode met luiken aan de gevel. Halverwege de jaren vijftig van de vorige eeuw is het pand verdwenen. 
Een foto uit het BBA-archief geeft de meeste details uit die tijd prijs.
Omdat er alleen maar zwart-wit foto’s bestaan, hebben wij zelf keuzes gemaakt ten aanzien van de kleurstelling voor het model. Samen met maatvoeringen uit oude (kadaster)kaarten is eerst een bouwtekening op schaal 1: 87 vervaardigd. In de eerste versie is gekozen voor rode pannen en blauwe luiken.

Tramstation in model

Het voor het oog meest attractieve deel van het tramstation is wel de veranda. Met name de uitbundige dubbele rij ornamenten springt in het oog. In werkelijkheid bestaan  de ornamenten uit plankjes die in een kenmerkende vorm zijn gezaagd. Voor de modelschaal betekent dit een filigrein werkje, waarmee de uitstraling van het bouwwerk valt of staat. Reden om de veranda als eerste te gaan bouwen. 
Geëtst messing zou een prima oplossing voor de ornamenten zijn, maar omdat deze techniek niet word beheerst, is gezocht naar een alternatief. Omdat de gemaakte tekening het gewenste detailniveau wèl in zich heeft, ging de gedachte al snel naar printen op papier of beter, minder kwetsbaar materiaal. Om het vrije doorzicht tussen de ornamenten te fingeren, werd met grijstinten geëxperimenteerd nadat zwart te ‘hard’ werd bevonden. De veranda is verder gemaakt uit dunne plaat en strips van Evergreen.

Toepassing printbare sticker

De oplossing werd gevonden in ‘PP sticker materiaal’ op A4, van www.PaperSpecials.nlHet eerste probeersel leidde tot grote tevredenheid en zou de weg openen naar verdere toepassing voor het metselwerk op de gevels. Het verwezenlijken van details als rollagen boven de ramen, de voordeur en de hoge staldeuren, kwamen binnen bereik. Zelfs het nabootsen van metselwerk in het kenmerkende ‘kruisverband’ en de strikte oplossingen van dit metselverband op hoeken van gevels en dagkanten werd mogelijk. Ook het glas-in-loodraam boven de voordeur, met de tekst “Café ’t Tramstation” en de namen van de uitbaters, kon in detail worden weergegeven. Als kers op de taart, kon zelfs het bordje ‘volledige vergunning’ leesbaar naast de voordeur worden geplaatst.

 Het plaatsen van de sticker met de uitgesneden raam- en deuropeningen is wel een uiterst secuur werkje. Bij de uitlijning tot op tienden van millimeters op de ondergrond, leidt iedere ongecontroleerde beweging tot het vasthechten van de sticker. 

Met wat list, met name het in delen loshalen van het schutvel, gaat het goed. Bovendien is de sticker in twee gedeelten (deellijn in de deuropening) gesplitst. Op de hoeken van het bouwwerk werd de sticker om de hoeken gevouwen, zodat daar geen naden in het zicht zijn. Na het aanbrengen van het metselwerk zijn de dagkanten van ramen en deuren met een likje verf op kleur afgewerkt. Het omvouwen van het stickermateriaal in de dagkanten wil niet goed lukken, omdat het hechtvlak erg smal is en de print in 2D is, waardoor de 3D hoeken in de raam- en deur-openingen niet bedekt kunnen worden.

Casco tramstation

Het casco van het gebouw is gemaakt uit 3mm dik polystyreen plaat. De deur- en raamopeningen zijn uitgezaagd en aan de binnenzijde is rondom deze openingen met een frees een sponning gecreëerd voor de inzet van kozijnen en ramen. In de voorgevel komt onderaan een sparing om de staaldraadjes van de serveerster door te laten. In het stalgedeelte zijn de messing oogjes voor de nylon draden die de deuren bedienen in de wanden bevestigd. 

De kozijnen en ramen zijn samengesteld uit strips van Evergreen. De raam-spijlen zijn gemaakt door in transparante plaat groeven te krassen en die te vullen met witte verf. 

Voor het pannendak is de plaat van Auhagen gebruikt. 

De dakraampjes zijn uit acrylplaat van 6 mm dik gemaakt. Door langs de randen een sponning te frezen, komen ze tot net boven de dakpannen te liggen. 

De schoorstenen zijn uit Evergreen gemaakt en ook beplakt met metselwerk.

Pronkstuk

Nadat het mechaniek de testfase met nog kleinere aanpassingen heeft doorstaan, kon het casco er over worden geplaatst. Om met het geheel nog een poosje te kunnen pronken, is een tijdelijk grondplaat met achterwand gemaakt. Aan weerszijden zijn ter verbeelding nog de belendende panden geplaatst. De Arduino die de bewegingen en het geluid in een cyclus aanstuurt is voorlopig aan de onderkant gemonteerd.